Een dromertje naar de kleuterschool

’Frank, nu ben je vier jaar. Dan mag je naar de kleuterschool. We gaan er zo meteen heen om kennis te maken. Je mag dan direct blijven’. Franks moeder was zijn zusje, die Sonneke heette, in haar wiegje aan het leggen. Bolletje liep door de kamer van hun zusje. Een klein kamertje, met een deur naar een terrasje boven de bijkeuken. Toen Sonneke in de wieg lag, gingen ze naar beneden.
‘Kom maar, Frank, dan gaan we’.

Daar gingen ze. Moeder achter het wagentje en Frank mocht zelf lopen, natuurlijk. Hij liep vooruit en weer terug. Hij voelde zich warm van de spanning: naar de kleuterschool, net als Japie! Ze kwamen langs het huis van dokter Halewijn en langs de viskraam van Agenant. De winkel van Centra was al open. Daar moest Frank wel eens een boodschap doen. Eigenlijk durfde hij dat niet goed. Hij kwam nog langs een bakkerij en toen waren ze er. Ze moesten nu achterom, om in de school te komen. Frank ging door een hek. Daar was een plein met allemaal fietsen. ‘Dit is de huishoudschool, Frank’, zei zijn moeder. Ze wees op het hoge gebouw met veel grote ramen.’Wij gaan hier links af’.

De deur van het huisje stond open. Ze kwamen in een smal gedeelte. Links waren een paar deurtjes. Frank zag deur een kier een klein wc'tje. Er waren er twee. Hij zag ook een wastafel. Met een handdoek.
Toen kwam er een jonge mevrouw. Ze zei:’Jij bent zeker Frank? Kom maar binnen en je mag daar je jasje ophangen’. Ze wees naar een haak tussen de andere jassen. Er zat een plaatje met een groene kikker onder. Hij hing zijn jas over de haak en zijn das erover heen.

‘Kom maar naar de klas, Frank’.
Frank zag allemaal tafeltjes in een vierkant. Er zaten al veel kinderen op stoeltjes bij de tafels. Hij voelde zich verlegen en bleef dicht bij zijn moeder staan.
‘Kom, Frank, ga eens naar de juffrouw toe’, zei ze. ‘Ze moet je je plaats wijzen’.

Frank liep naar de juffrouw, die hem bij de bovenarm in de richting van een leeg tafeltje voerde. ‘Ga hier maar zitten, Frank’, zei ze vriendelijk. Frank zag de groene kikker aan de rechterbovenkant van het tafeltje. Net zo een als bij de haken voor de jassen.

‘Jij hebt de groene kikker, Frank. Goed onthouden, hoor!’

Frank begreep niet, hoe de juffrouw zijn naam wist. Hij had nog niets gezegd.
Hij zwaaide naar zijn moeder, die wegging.